καλό καλοκαίρι!

iris fossier "les oiseaux"

Ο "νυχτερινός κήπος" του πύργου Μπαζαίου στη Νάξο.

Φεστιβάλ Νάξου-Πύργος Μπαζαίου

Σάββατο 1η Αυγούστου, ώρα 21:30. «Νυχτερινός κήπος».

Το Ντουέτο της Αγγελικής Ιωννάτου με την Κατερίνα Φωτεινάκη, που μας έρχονται ως «αντιδάνειο» από τη Γαλλία. Η διάσημη και πολυβραβευμένη στο εξωτερικό Angelique Ionatos συνάντησε την νεαρή Κατερίνα Φωτεινάκη στο Παρίσι. Καρπός αυτής της συνάντησης ο «νυχτερινός κήπος» στον οποίο ξεφυτρώνουν σαν λουλούδια, τραγούδια πάνω σε στίχους μεγάλων ποιητών, Ελύτη, Σαπφώς, Γκάτσου, Neruda σε συνθέσεις της Αγγελικής Ιωννάτου, της Κατερίνας Φωτεινάκη αλλά και άλλων ελλήνων και γάλλων συνθετών – Χατζιδάκι, Leo Ferre, Barbara, καθώς και διασκευές τους πάνω σε παραδοσιακά τραγούδια. Δύο κιθάρες και δύο φωνές που συνθέτουν μια σπάνια λυρική ατμόσφαιρα άλλοτε απαλή και νοσταλγική άλλοτε δυναμική και.. ροκ, άλλοτε παιγνιώδη και χιουμοριστική.

Θα είμαστε εκεί!

sea song

There's one man, he's like
The wishful thinking in my life, I see so
And he's like the wine on the weekend...
And though he is like the sea and it's right he be so
If I hold tight he'll wash over me...

There's one girl I like she's a smile on a monday
And she'll fight to stay so...
And she's like the sun on the weekend
And though she is like the sea and she's right to be so
Still I like that she sails with me...

Didn't we all break down
Didn't we all fake
Isn't it alright now
Didn't we all break out...

There's one man so bright he blocks the light
And he'll always be so...
He's like no sleep on the weekend
And though he is like the sea and he's right to be so
When I hold tight I sink down deep...

Didn't we all break down
Didn't we all fake
Isn't it alright now
Didn't we all break out...

And though we are like the sea and it's right we be so
We could chase tails all the years I've been given...

to the beach, endlessly

He went to sea, for the day
He wanted to know what to say
When he asked what he'd done
In the past, to someone
That he loved, endlessly
Now she's gone, and so is he.

I went to war, every morning
I lost my way, but now i'm following
What you said in my arms
What i read in the charms
That i loved, durably
Now it's dead and gone
And i am free.

oooooh ooooooh oh

I went to sleep, for the daytime
I shut my eyes, to the sunshine
Turned my head away from the noise
Bruise and drip decay of childish toys
That i love, arguably
All our labouring, gone to seed.

oh oh ohhh ooh ooooooh

We went out to play, for the evening
We wanted to hold on to the feeling
And the stretch, in the sun
And the breathlessness as we run
To the beach, endlessly
As the sun creeps up on the sea

ένα δέντρο που μιλάει

...rue mouffetard

“passant, regarde ce grand arbre et à travers lui, il peut suffire.
car même déchiré, souillé, l’arbre des rues, c’est toute la nature, tout le ciel, l’oiseau s’y pose, le vent y bouge, le soleil y dit le même espoir malgré la mort.

philosophe, as-tu chance d’avoir arbre dans ta rue, tes pensées seront moins ardues, tes yeux plus libres, tes mains plus désireuses de moins de nuit.”

Pierre Alechinsky et Yves Bonnefoy.