Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
παρατηρώ
δύο κτίσματα: στο πρώτο το μπλε του ουρανού ανάμεσα από τις καμάρες, στο δεύτερο τοίχος βαμένος στο μπλέ του ουρανού και το χρώμα του τοίχου με την άμμο ένα.
απλά υπάρχουν. χωρίς να ταράζουν την φυσική ηρεμία του τοπίου. μία αρχιτεκτονική που μας μεταφέρει την αγνότητα των προθέσεων της σε μία από τις χώρες του "ιν σα αλλα".
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
κάτι τέτοια ονερεύομαι τελευταία...
καλή ανάσταση!
κι εγώ τα τελευταία είκοσι χρόνια...
Δημοσίευση σχολίου