Τέτα Μακρή

Η γκαλερί Ζήνα Αθανασιάσου εγκαινιάζει την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου στις 8.30 το βράδυ την ατομική έκθεση της Τέτας Μακρή.

Στην έκθεση παρουσιάζονται έντεκα νέα ζωγραφικά έργα, ένα video και έξι εικαστικές φωτογραφίες.
Το έργο της Τέτας Μακρή δείχνει ξεκάθαρα τη συγγένειά της με την προβληματική της σύγχρονης δυτικοευρωπαϊκής παραστατικότητας, συγγένεια που την κατέτασσε στη “μειοψηφία” όταν ο μεταπολιτευτικός ελληνικός εικαστικός χώρος, προσπαθώντας να απεγκλωβιστεί από το ιδεολόγημα της ελληνικότητας, ανακάλυπτε - έστω ετεροχρονισμένα - τη γοητεία της αφαίρεσης.
Η ζωγραφική της, από τη δεκαετία του ’80, σχολιάζοντας την ιστορία του είδους της, δεν έκρυβε το ενδιαφέρον της για το γενικό ζήτημα της οικειοποίησης των εικόνων ή της σχέσης εικόνας και γλώσσας, τη διέγερση της μνήμης ή το χειρισμό των στοιχείων που ενεργοποιούν την κρυμμένη και όχι εύκολα προσδιορίσιμη ποιητική διάσταση του “καθημερινού-κοινού”.
Στα έργα των τελευταίων ετών, μετά το 2000, ο πυρήνας του διαβήματος, χωρίς να μετατοπίζεται ως προς την ουσία, θα έλεγε κανείς ότι επιλέγει άλλο όχημα. Η ζωγραφική, που στις προηγούμενες ενότητες δρούσε στη μνήμη, ή παρέπεμπε σε φαντασιακές συλλήψεις “διερωτώμενη περί του εαυτού της” και αναφερόμενη πρωτίστως στην ίδια την ιστορία της, δεν παύει να εξετάζει την υπόστασή της, να υποκινεί συνειρμούς και να έχει γενικά ανάλογη επίπτωση στο βλέμμα του θεατή, έχοντας όμως αυτή τη φορά ως αφετηρία την αναφορά στην υπόσταση του ζωγράφου. Αυτή η λεπτή σχέση ανάμεσα στη δημιουργική αναφορά στην Ιστορία και την “αναγκαία” αναφορά στις προσωπικές ιστορίες, ενισχύει ακόμη περισσότερο την αίσθηση της εσωτερικής συνοχής στις περιπτώσεις όπου η ζωγράφος επαναπροσδιορίζει τα όρια μεταξύ του προνομιακού της μέσου, της ζωγραφικής, και των ψηφιακών μέσων.