passarelle marie claire, bobigny

marie-claire a ete inculpee pour avortement.
defandue par l'avocate gisele halimi elle est aquittee par le tribunal de bobigny.
ce jugement a ete une etape decisive vers la loi du 17 janvier 1975 autorisant l' i.v.g.

cinq artistes, une osmose

Photo DDM, J.-L. Bibal

Littéralement, « osmose » signifie influence réciproque, interpénétration. Le nom de l'exposition visible à la Maison du Chevalier, OZMOZ II, pouvait difficilement être mieux choisi. Présentée à Athènes, l'expo organise une discussion esthétique, plastique, platonicienne et pourtant socratique entre les œuvres de Miltos Pantelias, Irini Gonou, Ariel Moscovici, Sylvie Rivillon et Christel Llop. Traits d'union rapprochant sculpture, peinture, collage, et calligraphie, sans que les uns jamais ne diluent les autres.

Sans doute le plus saisissant, le travail sur le nu de Pantelias sidère par la technique - on ne sait plus s'il s'agit de dessin, de peinture ou de gravure - autant que par l'assurance du trait. Archi-classique, sépia sans la nostalgie, puissamment beau. Mais comment, nom de Zeus, ce type maîtrise-t-il aussi parfaitement l'art du pli et du drapé ?

En écho aux iconostases d'Irini Gonou - visages carrés surgis de collages, superpositions, jeux de transparences et de peinture - les calligraphies de la Toulousaine Christel Llop répondent à l'autre bout d'un pont jeté entre l'aujourd'hui et l'hier, l'Occident et l'Orient. D'Irini Gonou, on retiendra aussi (et peut-être surtout) ces trois tanagras remarquables, contrepoints osmostiques aux nus de Pantelias.

OZMOZ II ce sont également les ovoïdes sculptures d'Ariel Moscovici où le brut fait du gringue au poli et la ligne brisée courtise le courbe ; et celles, de marbre, que Sylvie Rivillon cisèle entre droites et curvilignes, tour à tour totems métaphysiques et cénotaphes intemporels. Bref : cinq mondes, cinq artistes pour un même banquet.

(1) Maison du Chevalier, 56, rue Trivalle, jusqu'au 15 décembre.
( Publié le 13/11/2010 03:49 | LaDepeche.fr )

a carcassonne, a mirepoix

au sommet comme une couronne le chateau


le vieux mur comme un vieux corps qu'on voit a travers son scelete.


et... voila la maison du chevalier!


petite rue de mirepoix. les tons virent vers le rose a l'heure du coucher de soleil


a la place centrale on est comme sur une scene de theatre


au decor des maisons "dantelliques".

OZMOZ II, στην Carcassonne

ΟΖΜΟΖ II
Carcassonne, France

Ειρήνη Γκόνου
Christel Llop
Ariel Moscovici
Μίλτος Παντελιάς
Sylvie Rivillon

Η γκαλερί Maison du Chevalier της Carcassonne, θα φιλοξενεί για σχεδόν δύο μήνες την έκθεση Ozmoz II. Πρώτος σταθμός η Αθήνα,
στην Αίθουσα Τέχνης Τρίγωνο τον Μάρτιο του 2010
Μέσω μιας διαδρομής ώσμωσης ιδεών και πολιτισμικών αναφορών,
μια ομάδα πέντε εικαστικών καλλιτεχνών-τρεις Γάλλοι οι Ariel Moscovici, Sylvie Rivillon, Christel Llop και δύο Έλληνες ο Μίλτος Παντελιάς και η Ειρήνη Γκόνου-ανταλλάσσουν απόψεις και βρίσκονται μαζί σε μία έκθεση όπως γύρω από ένα φιλικό τραπέζι.
Γλυπτικές κατασκευές, ζωγραφική, σχέδια, χαρακτική, κολάζ και καλλιγραφία θα συνυπάρξουν ανοίγοντας έναν μεταξύ τους διάλογο που θα εξελίσσεται ταξιδεύοντας σαν ένα work in progress, λαμβάνοντας υπόψη τον τόπο υποδοχής.

Τα κείμενα και την επιμέλεια της έκθεσης έκανε η ιστορικός τέχνης
Claire Kueny.

Η έκθεση θα διαρκέσει από τις 12 Νοεμβρίου έως τέλος Δεκεμβρίου

Για περισσότερες πληροφορίες:
Maison du Chevalier
56, rue Trivalle
Carcassonne
France
0033-4 6847 3636
www.maisonduchevalier.com
Email: tilcke@free.com

@ fashion & fusion

Έχουμε τη χαρά να σας προσκαλέσουμε
στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης
“City Fashion & Fusion”
την Πέμπτη, 4 Νοεμβρίου 2010, ώρα 20:00
στο CITY LINK, στη Στοά Σπύρου Μίλιου.
Επιμέλεια Έκθεσης: Ίρις Κρητικού
Διάρκεια έως 14 Νοεμβρίου 2010
Είσοδος από την οδό Βουκουρεστίου

Ελένη Αγγέλου ¦ Βάσια Αδάμου Βανέζη ¦ Δάφνη Βαλέντε ¦ Μάριος Βουτσινάς ¦ Πέννυ
Γκέκα ¦ Ειρήνη Γκόνου ¦ Γεωργία Γκρεμούτη ¦ Vasso Consola ¦ Γεωργία Δαμοπούλου
¦ Deux Hommes ¦ Βασίλης Ζούλιας & Περικλής Κονδυλάτος ¦ Κατερίνα Ιωαννίδη
¦ Τίνα Καραγεώργη ¦ Ελένη Καραγιάννη ¦ Paula Lakah ¦ Laskaris ¦ Μαρουλίνα ¦
Χριστίνα Μόραλη ¦ Χαρίτων Μπεκιάρης ¦ Γιώργος Μωραΐτης ¦ Δημήτρης Ντάσιος
¦ Σωτηρία Ορφανού ¦ Έλλη Παπαγεωργακοπούλου ¦ Απόστολος Παπαγεωργίου
¦ Έλενα Παπαδημητρίου ¦ Γιάννης Παπαδόπουλος ¦ Γιάννης Παυλίδης ¦ Θεοδώρα
Προβοπούλου & Στέλλα Χρονοπούλου ¦ Δημήτρης Σκουρογιάννης ¦ Άρις Στοΐδης ¦
Μαρία Τάγκαλου ¦ Γιώργος Τσεριώνης ¦ Νίκος Φλώρος

s e r e n d i p

La première édition du festival indisciplinaire à Paris se propose de mélanger les genres et d’éclater les hiérarchies artistiques dans un joyeux maelström !

Cherchant à relier différentes marges de l’art, celle des avant-gardes historiques et du détournement en général, en passant par la culture du Do It Yourself, le hacking, le mashup, le collage, le circuit bending ; toutes les pratiques modernes, ludiques, populaires et savantes, inter-générationnelles et pluridisciplinaires.

La débrouille, le partage du savoir, la transversalité, le recyclage, l’imagination sont donc les ressources des nombreux artistes invités, relevant d’une éthique (plus que d’une esthétique) que cette association souhaite défendre et transmettre sous le nom de « Serendip », terme anglais désignant la capacité de tisser des liens entre des découvertes inattendues.


Ce festival nomade investi plusieurs lieux de Saint-Denis et de Paris. Au programme des concerts et installations aux Caves Lechapelais le 15 octobre 2010 avec entre autres le performer Jean Louis Costes, les monstres de l’électro Patric Catani et Bogdan Raczynski, et le jazzman iconoclaste Mederic Collignon, primé en juillet dernier "artiste de l'année" aux Victoires du Jazz. Des performances audio/vidéo le 13 octobre 2010 au cinéma L’archipel avec les avant-gardes historiques : le lettriste Maurice Lemaitre et l'un des précurseurs du cinéma élargi Giovanni Martedi, mais aussi les bidouilleurs inclassables modernes Pierre Bastien et People Like Us. Il y aura aussi des ateliers sonores, performances et rencontres gratuites à l’université de Paris 8 et une exposition ainsi que des concerts, ateliers et projection de films au sein du plus vieux squat artistique de Paris, La Miroiterie le 22 et 23 octobre 2010.

.tracingistanbul.

με πυξίδα την ιστορία, τους μύθους και τους θρύλους, με επίκεντρο τις εικόνες, τα χρώματα, τις μυρωδιές, τ’ ακούσματα, τα ίχνη και τα σύμβολα της Κωνσταντινούπολης, 101 καλλιτέχνες προβάλλουν στιγμιότυπα μυθολογικά, ιστορικά αλλά και καθημερινά.

οι φωτό είναι η δική μας συμμετοχή στην έκθεση.

για περισσότερς πληροφορίες και εικόνες μπορείτε να επισκευθήτε την επίσημη ιστοσελίδα της έκθεσης:

http://www.tracingistanbul.com/?lang=el

iris fossier

Iris Fossier
A ton étoile

Vernissage jeudi 30 septembre de 18h à 21h
Exposition du 30 septembre au 22 octobre 2010

Communiqué et visuels sur www.premierregard.com rubrique "expos"

υπάρχουν πολλοί τρόποι να ντυθείς...

η ζύμη της πίτσας που άρεσε στον στέφανο

125 γρ. άσπρο αλεύρι
125 γρ. μαύρο αλεύρι
1/2 κουταλιά του γλυκού αλάτι
2 κουταλιές του γλυκού ζάχαρη
200 cl νερό χλιαρό
1 σακουλάκι ξερή μαγιά
2 κουταλάκια του γλυκού πάστα ελιάς ή άλλως tapenade
κατά προτίμηση μαύρη.

σ' ένα μικρό μπολάκι βάζουμε το νερό και την ξερή μαγιά
που μετά από 10 λεπτά ανακατεύουμε μέ ένα πηρούνι.

μέσα σε ένα μεγαλύτερο μπόλ ανακατεύουμε τα αλεύρια το αλάτι και την ζάχαρη
φιάχνουμε το γνωστό λακάκι που μέσα θα γεμίσει με την μαγιά και την πάστα ελιάς.

πλάθουμε τη ζύμη μέχρι να γίνει μια ωραία μπάλα και να μην κολάει στα χέρια.

βάζουμε τη στρογγυλή ζύμη πάλι μέσα στο μπολ, την σκεπάζουμε με υγρή πετσέτα και την αφήνουμε για μία με δύο ώρες σε ζεστό μέρος-το μπαλκόνι που βλέπει ο ήλιος είναι μιά χαρά.

το διάστημα που φουσκώνει η ζύμη ετοιμάζουμε ότι πρόκειται να βάλουμε μέσα.

ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς αφού ξαναδουλέψουμε ελαφριά την φουσκωμένη ζύμη, την ανοίξουμε σε πολύ λεπτό φύλο με τον πλάστη, και την γεμίσουμε με ότι μας αρέσει.


http://www.marieclairemaison.com/diaporama,200087,41629.asp?ggn=41629&diapo=0

κοιτώντας νοτιοδυτικά

καλό καλοκαίρι!

blublu

και για περισσότερα εδώ: http://blublu.org/

un certain regard

το μάτι

un certain regard

κάπου μακριά

"Ma bibliothèque de la terre"

Τρία βιβλία από την σειρά "Ma bibliothèque de la terre" (η βιβλιοθήκη μου από πηλό)

Who Knows Tomorrow

El Anatsui
Hovor 2. 2004
Object made out of bottle caps and copper wire
505 x 612 cm
Detail

During summer, five internationally renowned artists of African descent will show their art on the grounds of the Nationalgalerie Berlin. El Anatsui, Zarina Bhimji, António Ole, Yinka Shonibare, and Pascale Marthine Tayou

The title of the exhibition "Who Knows Tomorrow" is inspired by an inscription on a small bus in Africa that was photographed by chance. This maxim of life widespread in Africa now stands for the meaning-generating theme of the exhibition.

more informations about El Anatsui: http://universes-in-universe.org/eng/specials
/2010/who_knows_tomorrow/artists/el_anatsui/biography

more informations about the exhibition: http://universes-in-universe.org/eng/specials/2010/who_knows_tomorrow

Rokia Traore - Dounia

le 15 juillet prochain

bois, papier, calame, tissus, feuilles d'eucalyptus, elements metaliques, elements en terre cuite, plume, encres, gouaches et coupures de presse.

Εικόνες από μια έκθεση

ΟΖΜΟΖ, τελευταία εβδομάδα.

παρατηρώ

δύο κτίσματα: στο πρώτο το μπλε του ουρανού ανάμεσα από τις καμάρες, στο δεύτερο τοίχος βαμένος στο μπλέ του ουρανού και το χρώμα του τοίχου με την άμμο ένα.
απλά υπάρχουν. χωρίς να ταράζουν την φυσική ηρεμία του τοπίου. μία αρχιτεκτονική που μας μεταφέρει την αγνότητα των προθέσεων της σε μία από τις χώρες του "ιν σα αλλα".

que feche...

Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα

πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Aν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι — το σωστό — εις όλην την ζωή του.

ozmoz

« Για ν’ ανακαλύψεις τον εαυτό σου πρέπει να τον προβάλεις σε κάτι ξένο, να ξεδιπλωθείς μέσα σ’ αυτό και μέσω αυτού. Μένοντας δέσμιος της ταυτότητάς σου, χάνεσαι, παύεις να υπάρχεις. Γνωρίζει κανείς τον εαυτό του και συγκροτεί την προσωπικότητά του μέσω της επαφής, της πνευματικής ανταλλαγής και της υλικής συναλλαγής με τους άλλους. Ανάμεσα στις δύο όχθες του «ενός» και του «άλλου», γέφυρα ο άνθρωπος.»

Jean-Pierre Vernant, La traversée des frontières, Editions du Seuil, 2004

H έκθεση Οzmoz ξεκινά από την Αθήνα, στην Αίθουσα Τέχνης «Τρίγωνο» της Κηφισιάς, από τις 9 Μαρτίου ως τις 17 Απριλίου του 2010 και θα συνεχίσει την πορεία της, ενώ ταξιδεύοντας θα αναμορφώνεται σαν ένα δρώμενο εν εξελίξει προσαρμοζόμενη στους τόπους και τους χώρους που θα τη φιλοξενούν.

Πέντε καλλιτέχνες Έλληνες και Γάλλοιενώνουν τις φωνές τους σε μία έκθεση που δεν είναι άλλο παρά αρμονία, όσμωση, πεδίο ανταλλαγών και διαλόγου ανάμεσα στο πολιτισμικό στίγμα που φέρει ο καθένας τους και που χαρακτηρίζει κατά κύριο λόγο τα έργα τους.

Η Ειρήνη Γκόνου, επηρεασμένη από την πολυπολιτισμική διάσταση της τέχνης, φέρει μεταξύ άλλων στα έργα της -γλυπτά και κολάζ με έντονο το στοιχείο της γραφής- ίχνη της Αφρικής επηρεασμένα από τον αραβικό πολιτισμό. Η Christel Llop, καλλιγράφος, εμπλέκει στα έργα της τα είδη της γραφής, το κολάζ και το assemblage και παίζει με την διαφάνεια-αδιαφάνεια των ιδιαίτερων χαρτιών που χρησιμοποιεί. Στα διαλεκτικά γλυπτά της Sylvie Rivillon, από μάρμαρο, πέτρα ή ξύλο, οι καμπύλες και οι ευθείες κινούνται αρχιτεκτονικά από την επιμειξία στην αρμονία, έννοια-κλειδί της έκθεσης. Τα γεωμετρικά και δυαδικά γλυπτά του Ariel Moscovici αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στο ανάγλυφο και το εσώγλυφο, το ακατέργαστο και το λείο, το καμπυλωτό και το γωνιώδες – ανακαλώντας ταυτόχρονα την αρχαϊκή πλαστική, τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ή αντίθετα πιο φουτουριστικές φόρμες που μας ταξιδεύουν μέσω διαφόρων πολιτισμών, αλλά κυρίως μέσω του χρόνου. Το ταξίδι στον χρόνο και τη μνήμη ξαναβρίσκουμε στα έργα του Μίλτου Παντελιά, όπου το χαρτί και η λιτότητα των χρωμάτων κατέχουν εξέχουσα θέση, υπαινισσόμενα τα παλίμψηστα ή άλλα σχέδια με σέπια, μιας άλλης εποχής.

Η περιοδεύουσα έκθεση Ozmoz, τόσο μέσα από την ομορφιά του διαλόγου που καθιερώνει με την πρόσκληση περιπλάνησης και την ευρεία ανάμειξη -τόσο των τεχνικών των διαφόρων έργων όσο και της μορφής τους, του νοήματος και της προέλευσής τους- προτείνει μια πλούσια και γοητευτική ανθρωπιστική θεώρηση, ένα άνοιγμα προς το «άλλο», προς το «αλλού» και προς τις μεταξύ τους σχέσεις. Καλή συνέχεια…

Claire Kueny, ιστορικός τέχνης

ντύσου τα χάδια μου

ο ηλίας παντελιάς γεννήθηκε στην αθήνα το 1989.
σπούδασε στο ελληνικό ωδείο αθηνών αρμονία, ανώτερα θεωρητικά και κιθάρα.
από το 2007 είναι φοιτητής στο πανεπιστήμιο paris 8 στο τμήμα της τζαζ και στο τμήμα τζαζ-πιάνο του conservatoire jean wiener στο bobigny, στο βόρειο προάστιο του παρισιού, που μένει τα τρία τελευταία χρόνια.
έχει πραγματοποιήσει διάφορα gigs σε αθήνα και παρίσι. πρόσφατα έλαβε μέρος στο going youth festival στο γκάζι.
τον δεκέμβρη του 2009 ολοκλήρωσε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τίτλο "ντύσου τα χάδια μου".
το cd περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια σε acoustic rock, blues & jazz.
συνθέτης, ενορχηστρωτής, ερμηνευτής και εκτελεστής των συνθέσεων του ο ηλίας παντελιάς ηχογράφησε όλα τα τραγούδια στο δικό του home studio στο παρίσι.
τους στίχους έγραψαν οι: δήμητρα νεοφύτου, παναγιώτης βλάχος και δημήτρης φάββας

το cd του ηλία παντελιά "ντύσου τα χάδια μου" κυκλοφορεί απο τις 8/2 στα δισκοπωλεία απο τη legend

http://www.myspace.com/iliaspantelias

εν-γραφή

H Ελληνοαμερικανική Ένωση εγκαινιάζει το εκθεσιακό της πρόγραμμα για το 2010 με την ομαδική έκθεση εικαστικών «Εν-γραφή» σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης, Ίριδας Κρητικού. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις γκαλερί της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010 στις 20:30.

Η γραφή έλκει την καταγωγή της από την ζωγραφική. Οι πρώτες απόπειρες γραφής υπήρξαν τα εικονογράμματα, οπτικά σύμβολα που αναπαριστούσαν την εικόνα ενός αντικειμένου. Η αιγυπτιακή γραφή αντιπροσωπεύει τον πιο σύνθετο τρόπο σχεδιασμού «λέξεων» συνδυάζοντας ζωγραφικές αναπαραστάσεις προσώπων, πραγμάτων και συμβόλων. Άλλα παραδείγματα γραφών όπου μορφές, σύμβολα και λέξεις αναμειγνύονται με μοναδικό τρόπο είναι τα κινέζικα ιδεογράμματα, οι αραβικές επιγραφές από το Κοράνι ή τα εικονογραφημένα μεσαιωνικά χειρόγραφα.
Πολλοί μοντέρνοι και σύγχρονοι εικαστικοί καλλιτέχνες ξεκίνησαν να πειραματίζονται με τη χρήση της γραφής στο έργο τους χρησιμοποιώντας αρχικά γράμματα ή λέξεις και στη συνέχεια αποσπάσματα ή ακόμα και ολόκληρα χειρόγραφα, βιβλία, εφημερίδες, ταχυδρομικά γράμματα, μουσικές παρτιτούρες.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης εξερευνούν τη γραφή ως ιστορία, τη σχέση χαρτιού και γραφής, τη γραφή ως αυτοτέλεια, τους ρυθμούς των σημείων γραφής, τη γραφή και το κείμενο ως εικόνα, μέσα από την επανάληψη και τη διάταξη των γραμμών στο χώρο του χαρτιού, τη γραφή ως κώδικα, τη γραφή ως μουσική, τη γραφή ως ύφανση, τη γραφή ως εικαστική και συμβολική χειρονομία, τη γραφή ως ζωγραφική, τη γραφή ως ενίσχυση της μνήμης, τη γραφή ως οντότητα άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάγνωση-αποκρυπτογράφηση και με τον αναγνώστη, τη γραφή ως ηχηρό ή άηχο ήχο, τη γραφή ως μη-γραφή.

Αγραφιώτης Δημοσθένης, Αποστολίδου Κατερίνα, Αργιανάς Αθανάσιος, Βαλαωρίτης Νάνος, Βέττα Νανά, Γκέκα Πέννυ, Γκόνου Ειρήνη, Ζέρβας Σταμάτης, Ζιώγας Γιάννης, Ζουρούδης Δημήτρης, Καραγεώργη Τίνα, Καραγιάννη Ελένη, Κεραμέα Ζωή, Μπουρνιάς Γιάννης, Ξενάκης Κωνσταντίνος, Ξένος Γιώργος, Ξένου Βάνα, Ξόνογλου Δημήτρης, Οικονομοπούλου Μαρία, Παπαδημητρίου Έλενα, Παπαδόπουλος Γιάννης, Παπανικολοπούλου Μαγδαληνή, Πεντζίκης Νίκος-Γαβριήλ, Σκουρογιάννης Δημήτρης, Σπηλιόπουλος Μάριος, Τσεριώνης Γιώργος, Φανουράκη Λίνα, Φέξης Φίλιππος, Χαλυβοπούλου Έφη, Χατζηαργυρού Έρση, Χρύσα, Ψυχοπαίδης Γιάννης

Στη διάρκεια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν παράλληλες εκδηλώσεις, όπως διαλέξεις για τη γραφολογία, τη χρήση της γραφής στην ιστορία της τέχνης, εκπαιδευτικό πρόγραμμα για μαθητές αλλά και θεατρική παράσταση.

σημειώσεις γραφής

Η αντιγραφή ως μια άλλου τύπου ανάγνωση, μια οπτική βόλτα ανάμεσα στα γράμματα, τις λέξεις, τα σημεία στίξης, τα κενά, το κείμενο.

Μου συμβαίνει να συλλαμβάνω και να κατανοώ διαφορετικά ένα κείμενο όταν αντί απλά να το διαβάζω, το γράφω.

Η διαδικασία της αντιγραφής (re-writing) σαν μια slow motion διείσδηση όχι μόνο στην βαθύτερη αίσθηση των λέξεων, αλλά και στο κείμενο σαν εικόνα.

Συχνά γράφω πάνω σε ύφασμα, εκεί η πολύ παλιά σχέση «γραπτού» (text) και «υφαντού (textile) συννεχίζεται και ανανεώνεται.

Η καλλιγραφία σαν μια τεχνική αυτοβελτίωσης μέσω της επαναλαμβανόμενης maitriséé χειρονομίας, ένα είδος χορού ή γιόγκα.

Η σχέση γραφής και τοπίου. Η γραφή είναι ο «τόπος»-οπτικά μπορεί μερικές φορές να θυμίζει και καλλιεργημένο αγρό-που γεννιέται η «ου-τοπία».

Φιάχνοντας μόνη μου τα μελάνια, τις χρωστικές, το καλάμι-γραφίδα, όλα από φυσικά υλικά, ενεργοποιώ μια μορφή αρχετυπικής εικόνας παγανιστικής ιεροτελεστίας.
από τις σημειώσεις μου