Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011
μερικές σκέψεις για την εικαστική γραφή
Με τον όρο εικαστική γραφή σηματοδοτώ το πεδίο όπου η ίδια η γραφή γίνεται το έργο ή μέρος του, εφ’όσον συνλειτουργεί μαζί με την εικόνα.
Η λέξη ως εικόνα, το κείμενο ως εικόνα.
Η γραφή όπως και το σχέδιο μοιράζονται το ίδιο μελάνι, το μολύβι ή το πινέλο, το καλάμι, το στένσιλ, την αυτοσχέδια πένα, μοιράζονται με τον ίδιο τρόπο την προετοιμασία του χαρτιού, το αποτύπωμα, την χειρονομία του καλλιτέχνη
Η γραφή είναι ένα σχέδιο, ένας πίνακας. Και όταν το γράμμα ή το κείμενο-σχήμα αποκτήσουν τρίτη διάσταση γίνονται γλυπτικές εγκαταστάσεις. Η Χρύσα. Η Jenny Holzer.
Ο Ben στους πίνακες του μόνο γράφει.Η Shirin Neset δουλεύει κείμενο και εικόνα μαζί.
Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με γραφφίτι, συνοικίες ολόκληρες ντύνονται με γράμματα- λέξεις, παντού, σέ όλο τον κόσμο.
Ύστερα έρχεται ο φετιχισμός της προσωπικής γραφής. Τα «αγαπημένα» γράμματα.
Και ο φετιχισμός των μέσων, οι πένες, τα μελάνια, τα ιδιαίτερα χαρτιά.
(text and photo by irini gonou)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μακάρι λοιπόν να γίνει ο Φετιχισμός της καλλιγραφικής απόπειρας στο Μπενάκη, γραΦΦιστική παρέμβαση στη σχέση του Μουσείου με την τέχνη της ζωής στην περιβάλλουσα συνοικία.
Αλλιώς: με καμβά τους ξένους του Κεραμεικού να κάνετε οικεία στους "ξένους" περαστικούς την καλλιγραφία τούτη τη Φετιχιστική...
επεξεργάζομαι τις ιδέες σου alexandros, και νομιζω οτι "κάτι" θα κάνουμε για αυτή την ιδιαίτερα ευαίσθητη επικοινωνία.
Δημοσίευση σχολίου