εκείνες τις μέρες

1

Ο πλάτανος

η γυάλινη πόρτα

το ασανσέρ

διάφανοι σωλήνες-κισσοί

σκαρφαλωμένοι στο κρεββάτι

Κυριακή μεσημέρι

ησυχία

2

άσπρο σεντόνι

η σταγόνα που πέφτει

στέρνο που ανεβοκατεβαίνει

με κόπο

3

άσπρο σεντόνι

μάτια κλειστά

ανάσα καλοκαιρινής βροχής

  

4

άσπρο σεντόνι

γκρίζο βλέμμα

γαρμπής

και τα τριζόνια

του Πεδίου του Αρεως

5

ανάσα βαρειά

υγρή

κουρασμένη

η ζωή έξω απ'το γαλάζιο δίχτυ

6

το τριζόνι

ένα αυτοκίνητο τρέχει

στη μεγάλη άδεια λεωφόρο

η νωχελική σταγόνα

7

το τριζόνι του Πάρκου

η σταγόνα πέφτει στο σωλήνα

γίνεται φλέβα

ποτίζει το σώμα

σώμα ακίνητο σαν δέντρο

το δέντρο ο γεννήτορας

  

8

Κυριακή μεσημέρι

από κει

η ανάσα του Πάρκου

με τα δέντρα

από δω

ο πόνος

κουλουριασμένος

στο σεντόνι

9

ο δρόμος

δίνει βαριεστημένα

την καθημερινή του παράσταση

μιά κάτασπρη ρωσίδα

με γαλάζια μάτια

και λίγο φουστάνι

περιμένει το τρόλευ

στάση Πάρκο

δυό δρόμους πιο κει

δυό γκρίζες θάλασσες

ψάχνουν λιμάνι

10

ένας κόμπος στο λαιμό

μάτια υγρά

κι ο πλάτανος

που μας κοιτάζει

  

11

η καλοκαιρινή βροχή

στο δρόμο

στο δέντρο

στο παράθυρο

μέσα μας

  

12

βαρύς γκρίζος ουρανός

γεμάτος βροχή

οι πρώτες σταγόνες

στο τζάμι

μια μύγα

στο κάτασπρο σεντόνι

  

13

που είναι

η πηγή με τ'άστρα

η έρημος

οι αντικατοπτρισμοί;

ένας φοίνικας

στο πουθενά

14

με το κεφάλι ψηλά

στο βρεγμένο πεζοδρόμιο

ανάμεσα σε βιαστικούς

ανθρώπους

κι αυτοκίνητα

καμαρωτό ένα περιστέρι

15

φρτ, βούτηξε στον αέρα

χσς, στο κλαρί της δάφνης

τι τσιμπολογάς

στο πεζοδρόμιο

περιστέρι

που μοιάζει

καλά να ξέρεις

τι είσαι

και τι κάνεις;

  

16

ένα

δύο

τρία

τέσσερα...

τα δεκαοχτώ περιστέρια

της βεράντας

στο ραντεβού

για το ρύζι

μαύρο κολιέ στο λαιμό

και αξιοπρέπεια

17

κάμποι

λιβάδια

δέντρα

ποτάμια

όλα γίναν παρανάλωμα

στο πύρ το εσώτερον

18

ο σφιγμός μου

η σελήνη

οι εποχές του έτους

τα έτη φωτός

και τ'αντίθετο

19

qu'est-ce que

tu m'as dis

ce matin

pivoine de mon jardin?

20

Ένα μικρό μωβ νησί

και δυό μεγάλα άσπρα σύννεφα

κάτω απ'το φτερό

του αεροπλάνου

21

να το νησί μου

γνώρισα τα βουνά του

σκίρτησε η καρδιά μου

Ειρήνη Γκόνου